Art. Emotion. Contrast. And Everything In Between.

06 สิงหาคม 2568
1,927

HUGO BRUN เกิดและเติบโตในกรุงปารีส ประเทศฝรั่งเศส แต่หัวใจของเขากลับผูกพันลึกซึ้งกับวัฒนธรรมเอเชีย ความหลงใหลนี้ผลักดันให้เขาละทิ้งชีวิตในปารีส และเริ่มต้นการเดินทางครั้งใหม่ที่ฮ่องกงในปี 2018 ซึ่งกลายเป็นจุดเปลี่ยนครั้งสำคัญในชีวิตของเขา

จากโอกาสและความพยายาม เขาได้เข้าร่วมทำงานกับเอเจนซี่สร้างสรรค์ ทำหน้าที่ประสานงานและออกแบบการจัดตั้งร้านแฟล็กชิปของแบรนด์หรูระดับโลกหลายแบรนด์ ประสบการณ์นี้จุดประกายความสนใจในงานออกแบบภายในและการทำเฟอร์นิเจอร์

ในปี 2019 Hugo ก่อตั้งบริษัทเฟอร์นิเจอร์ร่วมสมัยของตนเอง เพื่อแสดงออกถึงวิสัยทัศน์ทางศิลปะที่ไม่จำกัดกรอบ เขาเริ่มศึกษาวิธีการผลิต และเรียนรู้ลักษณะเฉพาะของวัสดุอย่างจริงจัง พร้อมสร้างเครือข่ายกับเวิร์กช็อปท้องถิ่นในหลายประเทศทั่วเอเชีย

ปี 2021 เขาย้ายไปอาศัยที่เกาะสมุย ท่ามกลางธรรมชาติอันเขียวขจี พร้อมรับงานออกแบบภายในวิลล่าสมัยใหม่ซึ่งมีจำนวนมากขึ้นในพื้นที่ ความงามดิบของธรรมชาติบนเกาะสมุย บวกกับศิลปะสตรีทอันมีชีวิตชีวาของกรุงเทพฯ จุดประกายให้เขาเริ่มสร้างผลงานศิลปะร่วมสมัยของตนเอง ที่เน้นสีสันสดใส รูปทรงเรขาคณิต และการเล่นกับความขัดแย้ง เช่น ธรรมชาติ vs เมืองเก่า โบราณ vs ทันสมัย หรือ ความสมบูรณ์แบบ vs ความแตกหัก

1. คุณเคยตั้งใจให้ผลงานของคุณ “ไม่เข้าใจง่าย” บ้างไหม?
Have you ever deliberately made your work “hard to understand”?

Hugo: ไม่เคยเลย ผมไม่เคยคิดถึงว่าผู้คนจะตีความงานศิลปะของผมอย่างไร ตอนที่ผมสร้างงาน ผมมีไอเดียและรู้สึกอยากถ่ายทอดมันออกมาทันที มีคำพูดที่ผมชอบว่า “การสร้างสรรค์คือการยอมรับความเสี่ยงที่จะถูกเข้าใจผิด” สิ่งที่ผมต้องการคือกระตุ้นอารมณ์ ทำให้คนหยุดมอง ไม่ใช่ทำให้พวกเขาเข้าใจ

Hugo: No, I haven’t. I never think about people’s reactions to my art when I create. I have an idea and suddenly feel the urge to materialise it. There’s a quote I like that says, “to create is to take the risk to be misunderstood.” I want to trigger emotions, I want people to stop and stare at my work, not to be understood.

2. คุณใช้ความรู้สึกหรือเหตุผลในการสร้างงานมากกว่ากัน?
Do you create more with emotion or with logic?

Hugo: แน่นอนว่าคือความรู้สึก สำหรับผมกระบวนการสร้างสรรค์เหมือนการเชื่อมต่อจุดต่างๆ สิ่งที่ผมรู้สึกว่าสวยงามก็จะนำมาผสมและสร้างสิ่งใหม่ ผมชอบเล่นกับความตัดกันขององค์ประกอบ ชอบสีสันสดใส เพราะผมคิดว่าโลกต้องการมัน ถึงแม้ตอนที่มีคนถามผมจะอธิบายงานด้วยเหตุผลได้ แต่ในช่วงเริ่มต้นของงาน ไม่มีเหตุผลเข้ามาเกี่ยวข้องเลย

Hugo: Definitely emotion. To me, the creative process is like connecting dots. There are things I find aesthetically pleasing and I decide to merge them together. I like playing with contrasts, I love bright colors I think the world needs it. I sometimes explain my work with logic afterwards when people ask me, but there’s no logic at the beginning.

3. ถ้ามีใครเข้าใจความหมายของงานคุณผิดอย่างแรง คุณจะรู้สึกยังไง?
If someone completely misinterprets your work, how does that make you feel?

Hugo: ผมกลับรู้สึกดี เพราะการตั้งคำถามและทำให้คนคิดตีความเองได้ ถือเป็นความสำเร็จแล้วสำหรับผม ผมไม่ยึดติดกับความหมาย แค่ให้คนสนใจและสร้างความหมายของเขาเองก็เพียงพอ

Hugo: It makes me happy. Raising questions and letting people make their own meaning is already a success for me. I don’t attach much importance to “the meaning” I just want people to be drawn to it and interpret it in their own way.

4. งานศิลปะของคุณเคยเปลี่ยนชีวิตใครบางคนไหม (รวมถึงของคุณเอง)?
Has your art ever changed someone’s life including your own?

Hugo: สำหรับคนอื่นผมไม่แน่ใจ แต่น่าจะยังไม่ใช่… แต่สำหรับผม มันเปลี่ยนชีวิตแน่นอน มันเปลี่ยนมุมมองที่ผมมีต่อการทำงาน เมื่อคุณรักในสิ่งที่ทำ คุณจะสนุกกับกระบวนการมากกว่าผลลัพธ์ ถึงขั้นปฏิเสธไปงานสังคมเพื่ออยู่สร้างงานต่อ ซึ่งเป็นสิ่งที่ผมไม่เคยทำมาก่อน

Hugo: I don’t know probably not yet. But for me, yes, absolutely. It changed my perspective on work. When you truly enjoy what you do, you enjoy the process more than the outcome. I’ve even turned down social invites just to stay in and create that was completely new to me.

5. คุณออกแบบเฟอร์นิเจอร์กับวาดภาพ คุณมองว่าทั้งสองอย่างต่างกันหรือเป็นเรื่องเดียวกันในหัว?
You design furniture and create art are they different languages or just one voice in your head?

Hugo: มันมีหลายเสียงและหลายภาษา แต่เสียงแรกเสมอมาจากอารมณ์และความรู้สึกส่วนตัว หลังจากนั้นถึงจะเป็นเสียงของเหตุผลที่ทำให้มันเกิดขึ้นจริงได้ ผมมักมีไอเดียอยู่ในหัวเป็นสิบๆ แต่การเลือกว่าจะโฟกัสกับไอเดียไหนต่อ ก็เป็นอีกเสียงหนึ่งที่ต่างจากเสียงที่นำพากระบวนการสร้างสรรค์

Hugo: They’re different voices and languages, but the first one is always led by emotion and personal feelings. Then comes the rational voice to make it happen. I always have 20 ideas in my head, and deciding which one to focus on is another voice entirely.

6. มีอะไรในวัฒนธรรมเอเชียที่คุณคิดว่าโลกตะวันตกยังเข้าไม่ถึง?
What is it about Asian culture that the West still doesn’t fully grasp?

Hugo: ผมคิดว่าฝั่งตะวันตกมองเอเชียว่ายึดติดกับประเพณีและค่านิยมเก่า ซึ่งก็จริง แต่พวกเขามองข้ามความทันสมัยและความคิดสร้างสรรค์ที่นี่ไป ผมรู้สึกว่าที่เอเชีย คนรุ่นใหม่มีโอกาสและได้รับการสนับสนุนไอเดียใหม่ๆ ง่ายกว่าที่ตะวันตก ซึ่งเราสามารถเรียนรู้จากสิ่งนี้ได้มาก

Hugo: I think the West sees Asia as very tied to traditions and old values, which is true but they overlook how modern and innovative it is. I feel it’s easier to be young and entrepreneurial in Asia right now. There are more opportunities and people are more open to new ideas. I think we have a lot to learn from that.

Hugo มองว่างานศิลปะร่วมสมัยควรเปิดโอกาสให้ผู้ชมตีความได้อย่างอิสระ จุดประกายคำถาม กระตุ้นอารมณ์ หรือแม้กระทั่ง “รบกวน” สายตาในทางสร้างสรรค์

“ถ้าใครพูดว่า ‘ฉันไม่เข้าใจศิลปะ’ นั่นแหละคือศิลปะที่ได้ผลแล้ว” Hugo

ทุกวันนี้ เขายังคงเดินทางไปยังเมืองศิลปะระดับนานาชาติอย่าง กรุงเทพฯ ฮ่องกง สิงคโปร์ โตเกียว และเมืองอื่น ๆ เพื่อนำเสนอผลงานให้กับนักสะสมและลูกค้าทั่วโลกอย่างต่อเนื่อง

HUGO BRUN

Contemporary Art & Furniture exhibition

18 July - 17 October 2025

River city (2nd floor), Bangkok